اخم مي کنم

تا ببيني جدي شدم.

چرا اينگونه سراغم مي آيي؟

من به تمناي گريه ات نيست،

که تا سال ها،

تا قرن ها،

تا پايان تلخي،

زير اين خاک سرد،

قصد خفتن کرده ام.

معرفتي مانده اگر

يا سر سوزن قلقلکي از بهار گذشته،

براي من،

لبخند بزن ،لبخند !!