آرام دلـهــا

یک روز می بینی کسی دور و بَرَت نیست

مشتاق پروازی ولی بال و پرت نیست

 

در نامه ها، پیغام ها، سوگند خوردم

من هم شما را دوست دارم باورت نیست

 

بعد از هزاران نامه و پیغام و پسغام

آن قدر تنهایی که اصلا خاطرت نیست

 

در دشت دنبال که می گردی حماسه؟

یک زمزمه در پاسخ هَل ناصِرَت نیست

 

چشمی فرات و چشم دیگر سوی خیمه

عباس؟ نه، حتی علیِ اصغرت نیست

 *  *  *

در این هیاهو از میان حلقه ای دود

یک زن به شک افتاده که این پیکرت نیست

 

حق دارد او نشناسَدَت، تشخیص دادن

سخت است وقتی غرق خونی و سرت نیست

 

کوهی اگر باشد فرو می ریزد از درد

این زن شبیه هیچ کس جز مادرت نیست

 

خورشید افتاده زمین ، صحرا شبیهِ

صحرای محشر، گرچه اینجا آخرت نیست

 

در دشت پیچیده صدای ناله ای سخت

شاید صدای باد باشد دخترت نیست