اما در مورد اون دوستمون که نمي دونم کي بود اما دستش درد نکنه اون روز(از قضاوت هاي بچه گاني يه سري ادم از خدا بي خبر) نميدونستم از عصبانيت بايد چي کار کنم
دوست داشتم ديگه به نوشته جات نيام اما وقتي ديدم مثل هميشه خيلي آروم جوابشون دادي گفتم هنوز نوشته جات جاي موندن
به خودش قسم که به وجود شما که هنوزاونجام
نباشي ديگه نيستم
(من با تو خوشم براي حرف مردم يک گوش دراست وديگري دروازه)
ببخشيد که طولاني شد ببخشيد که سرت درد آوردم يه وقتاي دل منم ميگيره ديگه ...
اي غايب از نظر به خدا مي سپارمت...
يا علي
