سلام اميدورارم که خوب باشي...

وقتي کامنتتو خوندم اولين چيزي که تو ذهنم اومد تکرار اشتباهي بود که بقيه کردنو من تذکر دادم اما انگار خيلي وقته حرفاي منو گوش نميکنين من خواهرانه حرف ميزنم ولي...حالا بماند ابجي کوچيکه فقط من دارم فکر مي کنم تقصير من چي بوده من که گفتم انچه شرط بلاغت بود ديگه کاري ازم ساخته نبود جز دعا...

الانم مي دونم که ميتوني تو موفق ميشي با همه تلاشي که مي کني درستو بخوني کنکورتو با موفقيت بدي...

گوشيت خاموشه من دلم تنگ ميشه اما اين دلتنگي رو وقتي به موفيقت وخوشبختي تو ختم ميشه تحملش مي ارزه...